Siyasal iktidar ile kapitalist patronlar sendikası TİSK, 2025 yılı için geçerli olacak asgarî ücreti, 17 bin 002 TL’lik mevcut ücrette yüzde 30’luk artış yaparak 22 bin 104 TL olarak belirledi.
Oysa resmî istatistik kurumu TÜİK’e göre bile, 2024 yılı enflasyonu yüzde 45’in üstünde. Merkez Bankasının her zaman gerçekleşenin çok altında kalan beklentisine göre, 2025 enflasyonu da yüzde 20’nin üzerinde olacak.
Asgarî ücretteki aşınma bu kadar belirgin iken Türkiye işçi sınıfının yarısının ücretini bu düzeyde belirlemek zulmün sınırsızlığını gösteriyor.
İşçiler emekçiler geçinemiyor, kirasını ödeyemiyor, insanca yaşayamıyor. Fakat dilekler, ricalar, sızlanmalar, insancıl çağrılar, merhamete ve vicdana davetler, feryatlar, beddualar, bilimsel araştırmalar, asgarî geçim hesapları fayda etmiyor. Türkiye işçi sınıfını sadece sömürülecek uysal kitle olarak görenlerin kılı kıpırdamıyor. Bir de üste çıkıyorlar, aklımızla alay edip işçiyi emekçiyi ezdirmedik diye hava atıyorlar.
Demek ki, formülde bir eksik var. Hak verilmez, alınır. Türkiye işçi sınıfının, şehir ve köy emekçilerinin, yurttaşların örgütlenmesinde, sendikalaşmasında, sınıfsal dayanışmasında, kitlesel eyleminde yetersiz kalmışız. Ne kadar örgütlenme, sendikalaşma, sınıfsal dayanışma, kitlesel eylem, direniş, miting, yürüyüş, o kadar ücret, o kadar insanca yaşama!
Demek ki, kendi göbeğimizi kendimiz keseceğiz.
İnsanca yaşamak hepimizin hakkıdır. Sefalete razı olmayacağız. Hakkımızı alacağız.