Ukrayna’daki savaş otuzuncu gününü doldurdu. 24 Şubat 2022’de başlayan savaşın birinci ayı tamamlanırken savaşın tarafları, tarafların siyasal hedefleri, savaşın niteliği artık çok daha berrak görülüyor.
Ukrayna savaşı bir tarafta Amerika, bir tarafta Rusya arasında sürüyor.
Amerika tarafı
Amerika emrindeki savaş aygıtı NATO’yu seferber etti. NATO istihbaratının yönlendirdiği Ukrayna ordusunu Rusya’ya karşı vurucu güç olarak kullanıyor. Azak Taburu gibi Nazi örgütlerini, ırkçı terör örgütlerini, paralı askerleri de Ukrayna ordusunun yanında savaşa sürdü.
Amerika İngiltere, Kanada, Avustralya, Japonya ve Avrupa Birliğini yanına aldı. Rusya’yı uzayan bir savaşın içine çekerek yıpratmaya ve yenmeye çalışırken savaşla birlikte yürürlüğe koyduğu mali, ekonomik, ticari, askerî, diplomatik, sosyal, kültürel yaptırımlarla Rusya’yı kargaşaya itmek istiyor. Hedefi, Amerikan diktasına karşı çıkma cüretini gösteren Putin yönetimini devirmek, Rusya’yı Yeltsin döneminde olduğu gibi sömürgeleştirmek, bir sonraki adımda da küçük devletçiklere bölerek parçalamak. Rusya’yı etkisizleştirdikten sonra da Çin’e yüklenmek ve bütün dünyayı kendisi açısından dikensiz gül bahçesine çevirmek.
Rusya tarafı
Rusya, ordusuyla Ukrayna’ya girdi. Donbas halkını yanına aldı. Donetsk ve Luhansk halk cumhuriyetlerinin savunma güçleriyle birlikte savaşıyor. Belarus’un askerî yardım dahil tam desteğini sağladı. Kore Demokratik Halk Cumhuriyeti ile Suriye’nin kapsamlı desteğini elde etti. Çin’le kurduğu çok yönlü ittifakı sürdürüyor. Çoktan beri NATO’ya katılmış Letonya, Litvanya, Estonya ile NATO’ya katılmak isteyen Gürcistan ve Moldova’yı dışarıda bırakırsak eski Sovyet cumhuriyetlerinin, Küba, Vietnam, Laos, Venezüella, Bolivya, Nikaragua, Cezayir ve Güney Afrika Cumhuriyetinin dostluğunu koruyor. İran, Hindistan, Pakistan, Bangladeş ve Afrika ülkelerinin çoğunun hayırhah tarafsızlığını muhafaza ediyor. Birleşik Arap Emirlikleri, Suudi Arabistan, Brezilya ve hatta hâlâ NATO içinde yer alan Türkiye’nin ABD yaptırımlarına katılmayı reddeden tarafsız çizgide kalmasından memnun.
Rusya’nın hedefi
Rusya’nın hedefi, Rusya’yı resmen baş düşman ilan eden Amerika ve NATO’ya karşı varlığını ve bağımsızlığını korumak, Sovyetler Birliğinin 1991’de dağılmasının ardından doğuya, Rusya sınırına doğru sürekli genişleyen NATO’yu durdurmak, Ukrayna’nın NATO’ya katılmasını engellemek ve tarafsız kalmasını sağlamak, Ukrayna yönetimini ve ordusunu Nazilerden arındırmak, 2014 faşist darbesinin sonuçlarını ortadan kaldırmak, bir sonraki adımda Avrupa halklarının Amerika-NATO boyunduruğundan sıyrılmasını ve ortak güvenlik anlayışına dayalı uluslararası bir yapı kurulmasını sağlamak.
Tarafların artıları ve eksileri
Rusya, Ukrayna savaşı ve hedefleri konusunda komünist, sosyalist, ilerici yurtsever güçlerin aktif katılımıyla ülke içinde geniş bir ulusal mutabakat sağlamış bulunuyor. Ülkenin bağımsızlığına ve egemenliğine değer vermeyen, paraya tapan kapitalist çevreler ile ne pahasına olursa olsun Amerika ve Batı Avrupa ile uzlaşmaktan yana liberallerin bozgunculuğu şu anda gidişatı belirleyecek güçten çok uzak görünüyor. Amerika, Rusya devletinin Batı ülkelerindeki rezervlerini gasbetmenin yanı sıra Rusya’nın büyük kapitalistlerinin Batıdaki mallarına mülklerine de el koyarak onları Rusya yönetimine karşı ayaklandırmaya çalışıyor ama bu zoralımlar ters tepebilir. Amerika ve NATO’nun sade Rusya vatandaşlarına, Rus kültürüne, diline, edebiyatına, sanatına, bilimine, sporuna ırkçı düşmanlık kampanyası Rusya’nın liberallerini de irkiltiyor.
Amerika, yıllardır “antiRusya” olarak inşa ettiği Ukrayna’yı Rusya’ya karşı savaşa sürmeyi başardı. Hizadan çıkan ve daha bağımsız davranmaya başlayan Almanya ve Fransa’yı sindirdi, kendi savaş politikasına sürükledi. Şu anda Avrupa’yı sömürge toplumu düzeyine indirdi. Emperyalistler arası çelişmeleri kendi lehine bastırdı. Fakat bu başarısı olayların nesnel akışı ve rakiplerine kurduğu tuzakların açığa çıkmasıyla gücünü yitirecek.
Ukrayna halkının durumu
Savaştan önce Donbas halkıyla ve Rusya’yla barış isteyen Ukrayna halkının çoğunluğu, ülke sınırının ve ulusal gururunun çiğnenmesi, savaşın yıkımı ve Amerikan propagandasının etkisiyle Rusya’dan uzaklaştı. Amerika, medya tekelini ve totaliter örgütlenmesini başarıyla işleterek psikolojik savaşta üstünlük sağladı. Savaşın kaçınılmaz bileşeni olan korku ve dehşeti kullanarak Rusya’yı şeytanlaştırdı. Savaşı daha da karmaşıklaştıran ve Amerika’nın işini kolaylaştıran bu olgu, ABD’nin savaş stratejisinde Ukrayna ordusuna ve halkına sadece kurban rolü verdiğinin anlaşılmasıyla ikincil düzeye kayabilir. Yine de, Ukrayna halkının çoğunluğu şu anda bile Amerika’nın savaşına çok mesafeli duruyor.
Savaşın niteliği
Ukrayna’da Amerika emperyalist bir savaş yürütüyor. Amerika açısından savaş, dünyayı 1917 Sovyet devrimi öncesine geriletme, devrimin, bağımsızlığın ve sosyalizmin en küçük izini bile yeryüzünden kazıma politikasının devamıdır. Ukrayna’da Rusya antiemperyalist ve antifaşist bir savaş yürütüyor. Rusya açısından savaş, ulusal varlığını, bağımsızlığını ve egemenliğini koruma, sömürgeleştirilmeye karşı direnme politikasının devamıdır.
Ukrayna’daki Amerika-Rusya savaşı tarihsel bir dönüm noktasıdır. Amerikan emperyalizminin, NATO’nun ve işbirlikçilerinin en kısa sürede yenilmesini, Rusya, Donbas ve Ukrayna halklarının zafere ve barışa ulaşmasını diliyoruz.